सर्दियों ...में
कोहरे  की
घुप  घनी  रात  में ...

शहर  की  सूनी  वीरानी  सड़कों  पर
ट्यूबें  ऐसे  जलती  हैं ......

मानो
सारे  जग  के
अंधियारे  को
दूर  करेंगी ...चूर  करेंगी ...

पर ...
ज्यूं
दीपक  है  सूरज  को .....
और  है  ...
जुगनू  अंधियारे  को ...

वैसे  ही  हैं ....
यह  सब  ट्यूबें ....
क्या  कर  सकतीं ....
क्या  यह करेंगी ...

क्या  ये  करेंगी .....
दूर  तिमिर  को ......
जो  है  इस  जग  में  उमडाया  ?

अज्ञान  का  तिमिर  है  ये  ...
दूर  नहीं
कर  पाएंगी

ये   बेचारी
सड़कों  की  ट्यूबें

ਅੱਜ ਨਾ ਤਾਂ ਕੋਈ ਇਸਦਾ ਮੁੱਲ ਲਗਾ ਸਕਿਯਾ ਏ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੀ ਕੋਈ ਲਗਾ ਪਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਕੋਈ ਚੁਕਾ ਪਾਵੇਗਾ

ਕਦਮ ਰੁਕ ਗਏ ਜਦ ਪੁੱਜਾ ਮੈਂ ਬਜ਼ਾਰ 
ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿਕ ਰਹੇ ਸੀ , ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਖੁੱਲਾ ਵਪਾਰ 
ਮੈਂ ਪੁਛਿਯਾ, ਕੀ ਭਾ ਹੈ ਰਿਸ਼ਤਿਯਾੰ ਦਾ 
ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਨੇ ਪੁਛਿਯਾ - ਕੇਹੜਾ ਚਾਹੀਦੈ -
ਬੇਟਾ ਯਾ ਬਾਪ
ਬਹਨ ਕਿ ਭਰਾ 
ਇਨ੍ਸਾਨਿਯਤ ਚਾਹੀਦੀ ਏ ..... ਨਾਲ ਸਕੀਮ ਵੀ ਏ 
ਪਿਆਰ ਮੁਫਤ 

ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਦੋਸਤੀ ਹੀ ਖਰੀਦ ਲਵੋ ....
ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੇ 50 % ਛੂਟ ਏ     

ਬੋਲੋ ਤਾਂ ਸਹੀ .......
ਕੀ ਵਿਖਾਵਾਂ, ਪਸੰਦ ਤਾਂ  ਕਰੋ 
ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਗਲਤ ਰੇਟ ਥੋੜਾ ਲਾਵ੍ਵਾਂਗੇ 
ਜੇ ਇਕਟਠੇ 2 - 4 ਖਰੀਦੋਗੇ ਤਾਂ 10 % ਵਿਸ਼ੇਹ ਰਿਯਾਯਤ ਵੀ ਕਰਾਂਗੇ 
ਓ ਤੁਸੀਂ ਭਾ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਛਡੋ ਜੀ ਫਟਾਫਟ ਦੱਸੋ  ਕੀ ਪੈਕ ਕਰਾਂ 

ਮੈਂ ਅਜੇ  ਡੋਰ-ਭੋਰਾ ਹੋਇਯ੍ਯਾ  ਸੋਚੀ  ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ 
ਕਿ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਬੋਲਿਯਾ -
ਬਾਬੂ ਜੀ ਚੁਪ-ਚਾਪ ਕਯੋਂ ਖੜੇ ਹੋ. ਮੁੰਹ ਤਾਂ ਖੋਲੋ 
ਇਥੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿਕਾਊ ਹੈ
ਬੋਹਨੀ ਦਾ ਵੇਲਾ ਏ ਮੈਂ ਪਹਲਾ ਗਾਹਕ ਕਦੇ ਖਾਲੀ ਨਹੀਂ ਜਾਨ ਦਿੱਤਾ 
ਰਬ ਦੀ ਸੋਂਹ ਰੇਟ ਬਿਲਕੁਲ ਜਾਇਜ਼ ਲਾਵਾਂਗਾ 
ਪੂਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦੀ ਗਰੰਟੀ ਏ 

ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ  ਹੋ ਕੇ ਪੁਛ ਬੈਠਾ 

"ਮਾਂ ਦਾ ਕੀ ਮੁੱਲ ਏ"

ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਦਿਯਾਂ ਅਖਾਂ ਚੋਂ ਅਥਰੂ ਵਹਿਣ ਲੱਗੇ ਅਤੇ ਬੋਲਿਯਾ 

ਸੰਸਾਰ ਇਕੋ ਇਸ ਰਿਸਤੇ ਤੇ ਤਾਂ ਟਿਕਿਯਾ ਹੋਯਿਆ ਏ ਬਾਬੂ ਜੀ,
ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵਿਕਾਊ ਨਹੀਂ ਹੈ 
ਅੱਜ  ਨਾ ਤਾਂ ਕੋਈ ਇਸਦਾ ਮੁੱਲ  ਲਗਾ ਸਕਿਯਾ ਏ  
ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੀ ਕੋਈ ਲਗਾ ਪਾਵੇਗਾ 
ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਕੋਈ ਚੁਕਾ ਪਾਵੇਗਾ 
ਜਿਸ  ਦਿਨ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਵਿਕ ਗਿਆ 
ਉਸ ਦਿਨ ਇਹ ਦੁਨਿਯਾ ਹੀ ਉੱਜੜ ਜਾਊਗੀ 

बंद आँख से दीदार का सरूर ही कुछ और है
खामोश लबों की बातें कुछ ज्यादा असरदार होती हैं

मज़ा बढ़ जाता है जब यादों में दीदार हो जाता है
दिल को सुकूं मिल जाता है जब भूल कर भी याद वो आता है

BE-NOOR: ਮੁਰਦੇ ਤੇ ਮਰਘਟ ਦੀ ਗਲਬਾਤ

BE-NOOR: ਮੁਰਦੇ ਤੇ ਮਰਘਟ ਦੀ ਗਲਬਾਤ: ਇਕ ਮੁਰਦਾ ਮਰਘਟ ਪੁੱਜਾ l ਮਰਘਟ ਪੁਛਦੈ l ਹੋਰ ਬਈ ਸੱਜਣਾ ਕਿਵੇਂ ਆਈਯਾਏਂ l ਮੁਰਦਾ - ਮਰ ਗਿਆ ਸੀ ਯਾਰ l ਮਰਘਟ - ਬੜਾ ਮਾੜਾ ਹੋਇਆ, ਬੜਾ ਅਫਸੋਸ ਏ.

ਮੁਰਦੇ ਤੇ ਮਰਘਟ ਦੀ ਗਲਬਾਤ

ਇਕ ਮੁਰਦਾ ਮਰਘਟ ਪੁੱਜਾ l

ਮਰਘਟ ਪੁਛਦੈ l

ਹੋਰ ਬਈ ਸੱਜਣਾ ਕਿਵੇਂ ਆਈਯਾਏਂ l

ਮੁਰਦਾ - ਮਰ ਗਿਆ ਸੀ ਯਾਰ l

ਮਰਘਟ - ਬੜਾ ਮਾੜਾ ਹੋਇਆ, ਬੜਾ ਅਫਸੋਸ ਏ l

ਮੁਰਦਾ- ਮਾੜਾ ਕਇਯੋੰ ਹੋਯਾ , ਮਾੜਾ ਤਾਂ ਦੁਨਿਯਾਂ ਨਾਲ ਹੋਯਿਆ l

ਮਰਘਟ - ਉਹ ਕਿਵੇਂ l

ਮੁਰਦਾ- ਰੱਬ ਨੇ ਤਾਂ ਦੁਖਾਂ ਤਕਲੀਫਾਂ ਦੀ ਝੜੀ ਲਾ ਰਖੀ ਹੈ ਉਹਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਮੈਨੂ ਵੀ ਦੁਖ ਕਸ਼ਟ ਤਕਲੀਫਾਂ ਝ੍ਲਨਿਯਾਂ ਪੈਂਦਿਯਾਂ ਸਨ l ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਿਯਾਂ ਵੀ ਜਿਯੋੰਦੇ ਜਾਗਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂ ਝ੍ਲਨਿਯਾਂ ਪੈ ਰਹਿਯਾੰ ਹਨ, ਮਾੜਾ ਤਾਂ ਦੁਨਿਯਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਹੋਯਿਯਾ ਨਾਂ l

ਹਾਂ ਬਸ ਇਕ ਵਾਰ ਊਂਦਰ ਆਉਣ ਲਗਿਯਾੰ ਮਾੜਾ ਜਿਹਾ ਜੀ ਔਖਾ ਜਰੂਰ ਹੋਇਯਾ ਸੀ, ਸੋਚ ਕੇ ਦਰ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਜਦ ਮੈਨੂ ਲਾਂਬੂ ਲਾਉਣ ਗੇ ਆਗ ਦਾ ਸੇਕ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਮੜੀ ਬਲ ਜਾਊਗੀ ...ਪਰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਯਿਯਾ ਸੋੰ ਰਬ ਦੀ ਪਤਾ ਈ ਨਹੀਂ ਲਗਿਯਾ l

ਫੇਰ ਆਥਣ ਵੇਲੇ ਜੀ ਘਬਰਾਯਾ, ਬਈ ਰਾਤ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਏ, ਭੁਖ ਲੱਗੂ ਤਾਂ ਖਾਵਾਂ ਗੇ ਕੀ.... ਪਰ ਕਮਾਲ ਏ ਭੁਖ ਦਾ ਨਾਮੋ ਨਿਸ਼ਾਨ ਈ ਨਹੀਂ l

ਰਾਤ ਹੋਈ ਇਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਮਨ ਵਿਚ ਵਹਮ ਜਿਹਾ ਆਯਿਯਾ ਅੱਡੀ ਰਾਤੀਂ ਠਾਰੀ ਲੱਗੂ ਔਢਾਂਗੇ ਕੀ ਪਰ ਕਮਾਲ ਏ ਯਾਰ ਪਾਲਾ-ਸ਼ਾਲਾ ਨੇੜੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਯਿਯਾ l

ਐਥੇ ਤਾਂ ਮੌਜਾਂ-ਈ-ਮੌਜਾਂ ਨੇ ਨਾ ਭੁੱਖ ਨਾ ਪਿਯਾਸ, ਨਾ ਫਿਕਰ ਨਾ ਫਾੱਕਾ l
ਇੰਜ ਲਗਦੈ ਜਿਵੇਂ ਸੁਰਗਾਂ ਚ ਆ ਗਿਆ ਵਾਂ l ਸਚ੍ਹ ਹੀ ਏ l ਇਸੇ ਲਈ ਮੇਰੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੋਕੀ ਗਲਾਂ ਜਹਿਯਾੰ ਕਰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਸੁਰਗ ਸਿਧਾਰ ਗਿਆ

ਜੋ ਅਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੇ..................

*
*
*
*


ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ

*
*
*
*

ਜੋ ਅਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋਣ ਤਕ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੇ ..............

*
*
*
*
*
ਮਾਂ

*
*
*
*
*


ਜੋ ਅਖਾਂ ਕਢ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੇ.......................

*
*
*
*
*
ਘਰਵਾਲੀ

ਦੱਸ ਵੇ ਡਾਕਟਰਾ ਕੀ ਕਰੀਏ

ਦੱਸ ਵੇ ਡਾਕਟਰਾ ਕੀ ਕਰੀਏ 

ਰਾਤੀਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਆਵੇ 
ਦਿਨੇ ਉਨੀਂਦਾ ਜਿਹਾ ਰੈਹਂਦਾ ਵਾਂ 

ਦਿਲ ਕੰਬਦਾ ਰੇਹਂਦਾ ਹਰ ਵੇਲੇ
ਉਂਜ ਨਿਘਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੈਹਂਦਾ ਵਾਂ

ਕੁਝ ਵੀ ਖਾਂ ਨੂ ਜੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ 
ਇਜ ਹਰ ਵੇਲੇ ਭੁਖਾ ਰੈਹਂਦਾ ਵਾਂ 

ਮਨ ਸ਼ਾਂਤ ਹੈ ਸ਼ਾਂਤ ਹੀ ਰੈਹਂਦਾ ਹੈ ਹਰਦਮ 
ਫਿਰ ਵੀ ਨਾ ਜਾਨੇ ਕਯੋਂ........... 
ਅੱਗ ਬਾਬੂਲਾ ਰਹਿੰਦਾ ਵਾਂ

ਸਬ ਕੁਝ ਹੈ ਮੇਰੇ ਕੋਲ 
ਨਾ ਜਾਨੇ ਕੀਹਨੂ ਉਡੀਕਦਾ ਰਹਿਣਾ ਵਾਂ 

ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਘਾਟ ਨਹੀਂ 
ਫੇਰ ਵੀ ਤਰਸਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਵਾਂ 


ਦੱਸ ਵੇ ਡਾਕਟਰਾ ਕੀ ਕਰੀਏ 

ਰਾਤੀਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਆਵੇ 
ਦਿਨੇ ਉਨੀਂਦਾ ਜਿਹਾ ਰੈਹਂਦਾ ਵਾਂ